al in het jonge Stenen Tijdperk begonnen mensen te ontdekken hoe gevaarlijk en gevaarlijk weer is. Het was rond 5000 v.Chr. dat mensen de eerste velden begonnen te ploegen en zich bezighielden met landbouw. In die tijd was er geen gecontroleerde kunstmatige irrigatie, dus de persoon was volledig afhankelijk van veranderingen in het weer. Slechts 4,5 duizend jaar later, toen parapegmata in Athene werden gebruikt, verschenen de eerste tekenen van meteorologie in het oude Griekenland. Het waren stenen of houten planken waarop het gebied van de stad werd afgebeeld, waar een reeks gaten in een cirkel omheen werden getekend. Afhankelijk van hoe de wind waaide, werd de richting ervan aangegeven met behulp van houten pinnen. Dit was de eerste korte termijn voorspelling van de windrichting. Honderd jaar later publiceerde de Griekse filosoof en wiskundige Plato zijn verhandeling over meteoorweer (aardse), en zestig jaar later publiceerde Aristoteles zijn meteorologie.

gemeten waarde

voor nauwkeurige weersvoorspellingen is het noodzakelijk om verschillende factoren te kennen om een uitgebreide staat van informatie te creëren waarop een wiskundig model van een weersvoorspelling op korte termijn of een vooruitzichten op lange termijn wordt gemaakt. De metingen worden verkregen op basis van stationaire locaties, weeronderzoeken en satellietbeelden.

luchttemperatuur (gemeten met behulp van een vloeistofthermometer en een digitale sensor wordt gebruikt voor de sonde)

Atmosferische druk (met behulp van de kenmerken van aneroïde of kwik manometers)

vochtigheid (voorheen een hygrometer met behulp van de rekbaarheid van menselijk haar, vandaag wordt een halogeenanalysator gebruikt)

windrichting (de gegevens zijn verbonden met de exacte sensor

windsnelheid (gemeten met een anemometer, met behulp van een rotor-aangedreven rotatie van een helikopter)

neerslag (neerslag wordt verzameld met een grondgebaseerde regenmeter en de niveaus worden gemeten door sensoren)

de weerradiosonde wordt 1-3 keer per dag in de stratosfeer gelanceerd. Dit zijn elektronische apparaten met sensoren voor temperatuur, vochtigheid en atmosferische druk. De laatste wordt in polystyreencapsules geplaatst, waarin een ballon is gebonden, gevuld met gassen die lichter zijn dan lucht. Deze sondes zijn alleen voor eenmalig gebruik. Alleen sondes met ozonsensoren worden herhaaldelijk gebruikt.

al in het jonge Stenen Tijdperk begonnen mensen te ontdekken hoe gevaarlijk en gevaarlijk weer is. Het was rond 5000 v.Chr. dat mensen de eerste velden begonnen te ploegen en zich bezighielden met landbouw. In die tijd was er geen gecontroleerde kunstmatige irrigatie, dus de persoon was volledig afhankelijk van veranderingen in het weer. Slechts 4,5 duizend jaar later, toen parapegmata in Athene werden gebruikt, verschenen de eerste tekenen van meteorologie in het oude Griekenland. Het waren stenen of houten planken waarop het gebied van de stad werd afgebeeld, waar een reeks gaten in een cirkel omheen werden getekend. Afhankelijk van hoe de wind waaide, werd de richting ervan aangegeven met behulp van houten pinnen. Dit was de eerste korte termijn voorspelling van de windrichting. Honderd jaar later publiceerde de Griekse filosoof en wiskundige Plato zijn verhandeling over meteoorweer (aardse), en zestig jaar later publiceerde Aristoteles zijn meteorologie.

gemeten waarde

voor nauwkeurige weersvoorspellingen is het noodzakelijk om verschillende factoren te kennen om een uitgebreide staat van informatie te creëren waarop een wiskundig model van een weersvoorspelling op korte termijn of een vooruitzichten op lange termijn wordt gemaakt. De metingen worden verkregen op basis van stationaire locaties, weeronderzoeken en satellietbeelden.

luchttemperatuur (gemeten met behulp van een vloeistofthermometer en een digitale sensor wordt gebruikt voor de sonde)

Atmosferische druk (met behulp van de kenmerken van aneroïde of kwik manometers)

vochtigheid (voorheen een hygrometer met behulp van de rekbaarheid van menselijk haar, vandaag wordt een halogeenanalysator gebruikt)

windrichting (de gegevens zijn verbonden met de exacte sensor

windsnelheid (gemeten met een anemometer, met behulp van een rotor-aangedreven rotatie van een helikopter)

neerslag (neerslag wordt verzameld met een grondgebaseerde regenmeter en de niveaus worden gemeten door sensoren)

de weerradiosonde wordt 1-3 keer per dag in de stratosfeer gelanceerd. Dit zijn elektronische apparaten met sensoren voor temperatuur, vochtigheid en atmosferische druk. De laatste wordt in polystyreencapsules geplaatst, waarin een ballon is gebonden, gevuld met gassen die lichter zijn dan lucht. Deze sondes zijn alleen voor eenmalig gebruik. Alleen sondes met ozonsensoren worden herhaaldelijk gebruikt.